از نظر من بازار کار عمران از همه بهتره، بچه های عمران در همه رشته ها ورود می کنند و همه نوع کار می گیرند، حتی در کار آزانس املاک هم موفق هستن. رشته شهرسازی بین رشته ای یا چندرشته ای یا به قول خودشون میان رشته ایه و از هر رشته ای حتی برق و الکترونیک و علوم اجتماعی و اقتصاد و عمران و معماری و جغرافی و ... واردش میشن و اتفاقا بچه های غیرمرتبط که وارد میشن معمولا نسبت به بچه های شهرسازی موفق تر هستن چون انگیزه های بالاتری دارن و مورد تشویق شدید اساتید قرار می گیرن.
دانشگاه تهران که خیلی در رابطه با شهرسازی ادعا داره از جمله جاهایی هست که پر از غیرمرتبطه و حتی در میان هیئت علمی شون 5 نفر با پایه کارشناسی شهرسازی پیدا نمیشه! معماری اونجا غلبه داره و بعد عمران و باقی اساتیدشون هم غیرمرتبط هستن و به جرئت میگم همه اساتید قدیمی غیرمرتبط هستن در حالی که رشته شهرسازی در دنیا غالبا یا ارشد پیوسته هست یا کلا از مقطع ارشد ارائه میشه و به همین خاطر لیسانس شهرسازی در ایران مهجوره و جا نیفتاده و خود بچه های شهرسازی معتقدن رشته شون هنوز هویت و شخصیت لازم رو نداره و غالبا وقتی از ایران مهاجرت میکنند به موفقیت های خوبی می رسند چون در کشورهای پیشرفته و توسعه یافته شهرسازی (طراحی و برنامه ریزی شهری) واقعا معناداره و از جایگاه بالایی برخوردار هست.
ختم کلام اینکه در ایران مقطع کارشناسی و ارشد و دکتری شهرسازی خیلی نمیتونه پولساز باشه مگر اینکه روحیه کاسبی و دلالی داشته باشی و از رانت شهرسازی پول بسازی وگرنه همین بس که: اولا اساتید و هیئت علمی گروه های شهرسازی دانشگاه های کشور 90 درصد پایه تحصیلی مقطع کارشناسی شون رشته های دیگر هست و ثانیا همین افراد در محیط های دانشگاهی و حرفه ای غالبا افراد با پایه غیرشهرسازی (معمولا رشته های برق و عمران و مکانیک و ...) رو ترجیج میدن، که باعث شده رشته شهرسازی خیلی مهجور و ضعیف ظاهر بشه.